Samen met Connie Palmen reist Abdelkader Benali naar Zuid-Frankrijk waar ze aan de piano van Reinbert de Leeuw vertelt over liefde en het grote verlangen, over het rouwproces na de dood van haar echtgenoot Hans van Mierlo en eerder Ischa Meijer.
Ze noemt haar pijn verliefdheid zonder verlossing: “Je verlangt hevig naar iemand, zo hevig dat je hart te snel klopt, je maag pijn doet, dat je afvalt. Alleen is degene op wie je verliefd bent dood, en hij is de enige die jou kan verlossen van je verlangen.”
