Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Connie Palmen verschijnen onder de titel Als een wekere krijger voor het eerst haar korte verhalen in boekvorm, samen met haar toneelteksten en haar mooiste toespraken. Ondanks hun veelsoortigheid vormen die teksten een hechte eenheid, vooral door Palmens briljante stijl.
Eens te meer maakt Als een weke krijger duidelijk waarom Connie Palmen een van de belangrijkste Nederlandse schrijvers van deze tijd is: of ze nu over het pekelen van een ham, het werk van Harold Brodkey of de moord op Theo van Gogh schrijft, in elke tekst van haar hand ontvouwen zich haar verbluffende denkkracht en haar buitengewone gevoeligheid voor taal.
[blockquote text=’‘Toen ze ook haar roze angoratrui uitgetrokken had en in de spiegel zag hoe het pas gewassen haar statisch alle kanten uitsprong, wist ze zeker dat ze te laat zou komen. De kleding die haar het afgelopen uur in de steek gelaten had, hing ze terug in de kast, ze vouwde de blouses en truien op en trok de zwart broek en trui aan die ze al de hele dag gedragen had en die nog warm van veiligheid waren. In de gangspiegel oefende ze nog snel drie soorten begroetingen, koos voor de laatste en verliet, gewapend met haar beeld, de woning.’ Uit: ’De afspraak’ ‘ text_color=” width=” line_height=’undefined’ background_color=” border_color=” show_quote_icon=’no’ quote_icon_color=”]